De tijden veranderen
De tijden veranderen. Zo lijken kinderen van nu een veel drukker programma te hebben dan die van een aantal jaar geleden. Sporten, trainingen, wedstrijden, op dansles, op musical les, op muziekles, met vriendjes en vriendinnetjes afspreken en dat allemaal natuurlijk buiten schooltijd. Dit klinkt allemaal leuk maar er blijft voor het bestuderen van een muziekinstrument weinig tijd over.
“Ik heb deze week niet kunnen oefenen want ik had woensdag een kinderfeestje”. Ofwel, deze leerling oefent maar 1x in de week op de woensdag en nee, dat is niet de hele dag wat ik overigens ook niet aanraad. En dan wordt er verwacht dat deze zelfde leerling binnen no time de sterren van de hemel speelt.
“Ik wil graag dit popliedje spelen” is een veel gestelde vraag in de les. Ik schrijf het liedje dan voor de leerling (zo eenvoudig mogelijk) uit, want ik heb liever dat ze met een flinke portie motivatie thuis gaan studeren aan een voor hun leuk stuk dan dat ze alleen maar bezig zijn met ‘de saaie liedjes’ uit het lesboek. Maar al snel lopen ze tegen een aantal zaken aan. Ze kennen nog niet alle noten, akkoorden, voortekens, rusten e.d. Het blijkt toch wel een moeilijk popliedje te zijn. De noten worden erbij geschreven want mama heeft vroeger muziekles gehad en die kent de noten nog bijna allemaal en de akkoorden worden overgeslagen en met ritme spelen ook want hoelang de noten duren, weten leerlingen niet. Al met al kan de leerling het popliedje een beetje spelen, voornamelijk op gehoor en op notenletters, maar het klopt niet met wat er op papier staat en het klinkt als een grote improvisatie. De leerling is echter wel tevreden want die herkent het liedje, alleen de docent (ik) niet. De vraag luidt: waar ligt hier de grens voor jou als muziekdocent? Ofwel: hoe serieus neem je je vak als muziekdocent? Geef je les puur voor het geld en laat je je leerlingen maar wat aanmodderen of wil jij ze echt iets leren op een ‘verantwoorde’ manier?
Ik vergelijk een muziekinstrument leren bespelen vaak met (top)sport. Pas als je de basis (o.a. je techniek) goed beheerst, kun je gaan trainen op bijvoorbeeld snelheid en tempo. Zonder deze basis loop je (op een gegeven moment) vast.
Op het Factorium heb ik de workshops Scholing 3.0 van Suzan Lutke gevolgd die gaan over de leerling anno nu en hoe je hiervoor onderwijs kunt ontwerpen die de leerling nieuwsgierig en actiever maakt en wat jouw rol als docent hierin is. Ik vond dit erg interessante stof. Vooralsnog heb ik niet de ambitie om de niet-studerende leerlingen iedere les hetzelfde uit te moeten leggen en ga dan ook de uitdaging aan met mezelf en mijn leerlingen om op een interessante, plezierige manier muziek te maken en te leren en te studeren.