Sporten en dus bewegen is ontzettend belangrijk voor je lichamelijke EN mentale gezondheid. Tot en met mijn puberteit heb ik altijd fanatiek gesport maar daarna naast fietsen en regelmatig wandelen met de hond helemaal niet meer.
En dat ging ten koste van mijn lichaam. Mijn lichaamshouding bleek ook nog eens
niet goed te zijn (wist ik veel) en met dat beetje beweging werd het daar niet beter op, zeker niet met uren achter de computer en achter mijn keyboard zitten.
RSI-klachten volgden en later ook andere arm- en handblessures en schouderklachten toen ik iets te enthousiast met basgitaar studeren startte.
Ik ben naar cesartherapeute Valerie Tilli van abc-tilburg gegaan die gespecialiseerd is in musici met blessures en moest tijdelijk stoppen met muziek maken wat hard aankwam aangezien ik hier dagelijks mee bezig was en dit onderdeel uitmaakt van mijn beroep. Ik kreeg therapeutische oefeningen mee die ik dagelijks moest uitvoeren en moest gaan fitnessen, wat ik allemaal thuis kon doen. En dat alles vond ik vre-se-lijk, maar het was voor een goed doel en ik keek alleen maar vooruit: als ik dit braaf iedere dag doe, ben ik zo weer opgeknapt. Dat even duurde een jaar of zes. Na zoveel soorten therapieën en dingen uitproberen werd me uiteindelijk geadviseerd meer te gaan sporten. Dus ben ik 'echt' gaan sporten (cardio/fitness), eerst 4x per week, daarna 3x per week. Ik vond het nog altijd vre-se-lijk maar merkte dat het me wel hielp, althans, de klachten waren vrijwel verdwenen dus ik motiveerde mezelf om te blijven sporten met de positieve gedachte dat het goed voor me is.
Ik moet nog altijd goed opletten bij alles wat ik doe en heb soms nog een terugval. Ik heb geleerd beter naar mijn lichaam te luisteren en letterlijk in beweging te blijven, de spieren die ik niet gebruik te ontspannen en regelmatig te ontspannen wat minimaal zo belangrijk is. Dit door gewoon even niets te doen.